ksyleny (1.1)
wymowa:
IPA[ˈksɨlɛ̃n], AS[ksylẽn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. węglowodór aromatyczny używany głównie jako rozpuszczalnik; zob. też ksyleny w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Okazuje się, że farba zawiera substancje niebezpieczne m.in. ksylen i octan butylu.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) ortoksylenmetaksylenparaksylen
synonimy:
(1.1) dwumetylobenzen
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ksylenol m, ksylidyna ż, ksylolit m, ksyloza ż
przym. ksylenowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. xylene[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Farba z ksylenem na pomidorach
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.