ksylen
ksylen (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. węglowodór aromatyczny używany głównie jako rozpuszczalnik; zob. też ksyleny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ksylen ksyleny dopełniacz ksylenu ksylenów celownik ksylenowi ksylenom biernik ksylen ksyleny narzędnik ksylenem ksylenami miejscownik ksylenie ksylenach wołacz ksylenie ksyleny
- przykłady:
- (1.1) Okazuje się, że farba zawiera substancje niebezpieczne m.in. ksylen i octan butylu.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ortoksylen • metaksylen • paraksylen
- synonimy:
- (1.1) dwumetylobenzen
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) xylene
- francuski: (1.1) xylène m
- niemiecki: (1.1) Xylol n, Dimethylbenzol n
- romániço: (1.1) xileno
- rosyjski: (1.1) ксилол m, диметилбензол m
- słowacki: (1.1) xylén m
- włoski: (1.1) xilene m, xilolo m
- źródła:
- ↑ Farba z ksylenem na pomidorach
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.