koszaliński

koszaliński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔʃaˈlʲĩj̃sʲci], AS: [košalʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Koszalina, związany z Koszalinem, pochodzący z Koszalina

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	koszaliński		koszalińska	koszalińskie	koszalińscy	koszalińskie
dopełniacz	koszalińskiego		koszalińskiej	koszalińskiego	koszalińskich
celownik	koszalińskiemu		koszalińskiej	koszalińskiemu	koszalińskim
biernik	koszalińskiego	koszaliński	koszalińską	koszalińskie	koszalińskich	koszalińskie
narzędnik	koszalińskim		koszalińską	koszalińskim	koszalińskimi
miejscownik	koszalińskim		koszalińskiej	koszalińskim	koszalińskich
wołacz	koszaliński		koszalińska	koszalińskie	koszalińscy	koszalińskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Diecezja koszalińsko-kołobrzeska powstała 28 czerwca 1972 roku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) województwo koszalińskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Koszalin m, Koszalińskie n, koszaliniak m, koszalinianin m, koszalinianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) кошалински

źródła: