Koszalin
Koszalin (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce w województwie zachodniopomorskim, dawniej koszalińskim; zob. też Koszalin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Koszalin dopełniacz Koszalina celownik Koszalinowi biernik Koszalin narzędnik Koszalinem miejscownik Koszalinie wołacz Koszalinie
- przykłady:
- (1.1) Wielu dawnych wilniuków po wojnie osiedliło się w Koszalinie .
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Koszalinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Koszalina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Koszalina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Koszalina • mieszkaniec / mieszkanka Koszalina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Koszalinie • pochodzić z Koszalina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Koszalina • prezydent Koszalina
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koszaliniak m, koszalinianin m, koszalinianka ż, Koszalińskie n
- przym. koszaliński, podkoszaliński
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) Кошалин m
- kaszubski: (1.1) Kòszalëno n
- koreański: (1.1) 코샬린
- niemiecki: (1.1) Köslin
- pomorski: (1.1) Kòszalëno
- rosyjski: (1.1) Коша́лин m
- źródła: