kolokwializm

kolokwializm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔlɔˈkfʲjalʲism̥], AS: [kolokfʹi ̯alʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz lub wyrażenie potoczne, używane tylko w swobodnej rozmowie; zob. też kolokwializm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolokwializm	kolokwializmy
dopełniacz	kolokwializmu	kolokwializmów
celownik	kolokwializmowi	kolokwializmom
biernik	kolokwializm	kolokwializmy
narzędnik	kolokwializmem	kolokwializmami
miejscownik	kolokwializmie	kolokwializmach
wołacz	kolokwializmie	kolokwializmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) potocyzm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolokwialność ż, kolokwium n

przym. kolokwialny

przysł. kolokwialnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) colloquialism
• hiszpański: (1.1) coloquialismo m
• indonezyjski: (1.1) kolokialisme
• interlingua: (1.1) colloquialismo
• niemiecki: (1.1) Kolloquialismus m
• nowogrecki: (1.1) έκφραση της καθομιλουμένης ż
• rosyjski: (1.1) коллоквиализм m
• ukraiński: (1.1) коллоквіалізм m
• włoski: (1.1) colloquialismo m

źródła: