kolebeczka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔlɛˈbɛʧ̑ka], AS[kolebečka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. dziś poet. zdrobn. od: kolebka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolebka ż, koleba ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kolebka + -eczka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kolebeczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.