kołdra
kołdra (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) element pościeli składający się z tkaniny oraz wypełnienia, służący do okrywania ciała podczas snu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołdra kołdry dopełniacz kołdry kołder celownik kołdrze kołdrom biernik kołdrę kołdry narzędnik kołdrą kołdrami miejscownik kołdrze kołdrach wołacz kołdro kołdry
- przykłady:
- (1.1) Pościel zaś cała składała się z pary poduszek, prześcieradła, kołdry i siennika, słomą albo sianem, albo sieczką wypchanego (…)[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) sztebdeka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- krótka kołdra
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quilt, bryt. duvet, amer. comforter
- arabski: (1.1) لحاف
- baskijski: (1.1) edredoi
- bułgarski: (1.1) юрган m
- esperanto: (1.1) kusenego
- francuski: (1.1) couette
- hiszpański: (1.1) edredón m
- interlingua: (1.1) coperilecto
- jidysz: (1.1) קאָלדרע (koldre)
- kataloński: (1.1) edredó m
- kazachski: (1.1) көрпе
- krymskotatarski: (1.1) corqan
- niderlandzki: (1.1) dekbed n
- norweski (bokmål): (1.1) dyne
- nowogrecki: (1.1) πάπλωμα n
- portugalski: (1.1) edredão
- rosyjski: (1.1) одеяло n
- rumuński: (1.1) plapumă[3]
- słowacki: (1.1) paplón
- szwedzki: (1.1) täcke
- ukraiński: (1.1) ковдра ż
- wilamowski: (1.1) kułdra ż, kułdrȧ ż
- włoski: (1.1) coltre ż, coltrone m, piumino m, trapunta ż
- źródła:
- ↑ Jędrzej Kitowicz: Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
- ↑ Hasło „kołdra” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.