kleszcz

kleszcz (język polski)

kleszcz (1.1)

wymowa:

IPA: [klɛʃʧ̑], AS: [klešč] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. pasożytniczy pajęczak żywiący się krwią; zob. też kleszcze (pajęczaki) w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: kleszczyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kleszcz	kleszcze
dopełniacz	kleszcza	kleszczy
celownik	kleszczowi	kleszczom
biernik	kleszcza	kleszcze
narzędnik	kleszczem	kleszczami
miejscownik	kleszczu	kleszczach
wołacz	kleszczu	kleszcze

przykłady:

(1.1) Żeby pan Sapieha nie był chory i żeby tu był obecny, powiedziałby wam, kto szwedzkiego kleszcza z warszawskiej skóry najpierwszy wyciągnął.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pajęczak, pasożyt

hiponimy:

(1.1) kleszcz łąkowy, kleszcz pospolity

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kleszcze nmos, kleszczenie n, zakleszczenie n, kleszczotek m

zdrobn. kleszczyk m, kleszczyki nmos

czas. kleszczyć ndk., zakleszczyć dk.

przym. kleszczowy

przysł. kleszczowo

związki frazeologiczne:

(1.1) przyssać się jak kleszcz do psiego ucha • trzymać się jak kleszcz krowiego tyłka

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kleszcze

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tick
• arabski: (1.1) قراد
• baskijski: (1.1) akain
• duński: (1.1) flåt w, blodmide w
• esperanto: (1.1) iksodo
• francuski: (1.1) tique ż
• hiszpański: (1.1) garrapata ż
• jidysz: (1.1) צוואַנגמילב ż (cwangmilb)
• łaciński: (1.1) ricinus m
• niemiecki: (1.1) Zecke ż
• nowogrecki: (1.1) τσιμπούρι n
• rosyjski: (1.1) клещ m
• rumuński: (1.1) căpușă ż
• szwedzki: (1.1) fästing w
• ukraiński: (1.1) кліщ m
• włoski: (1.1) zecca ż

źródła: