kleszcze

kleszcze (język polski)

kleszcze (1.1)

kleszcze (1.5)

wymowa:

IPA: [ˈklɛʃʧ̑ɛ], AS: [klešče] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) techn. narzędzie z uchwytami służące do chwytania przedmiotów

(1.2) med. zob. kleszcze porodowe

(1.3) przen. coś wywierającego nacisk, presję

(1.4) przen. coś utrudniającego wydostanie się

(1.5) bud. w konstrukcji dachu: element poziomy usztywniający poprzecznie więźbę, występujący w formie zdwojonej; zob. też kleszcze (budownictwo) w Wikipedii

(1.6) zool. przypominające kleszcze (1.1) zakończenie odnóży u niektórych stawonogów

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: kleszcz

odmiana:

(1.1-6) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	kleszcze
dopełniacz	kleszczy
celownik	kleszczom
biernik	kleszcze
narzędnik	kleszczami
miejscownik	kleszczach
wołacz	kleszcze

(2.1) zob. kleszcz

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szczypce, cęgi; gw. (Górny Śląsk) canga, cangi, klyszcze

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) narzędzie

(1.2) instrument

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kleszcz mzw, kleszczenie n, zakleszczenie n, kleszczotek mzw

zdrobn. kleszczyk m, kleszczyki nmos

czas. kleszczyć ndk., zakleszczyć dk.

przym. kleszczowy

przysł. kleszczowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kleszcze porodowe

• angielski: (1.1) pincers, tongs; (1.5) claws
• bułgarski: (1.1) клещи
• esperanto: (1.1) tenajlo
• jidysz: (1.1) צוואַנג ż (cwang), אָפּצווענגע ż (opcwenge)
• niemiecki: (1.1) Zange ż
• rosyjski: (1.1) клещи lm
• ukraiński: (1.1) щипці lm
• wilamowski: (1.1) cąŋŋ ż, caong ż, cann ż

źródła: