wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba, która często kłóci się z innymi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ileż trzeba złości, aby Sejm, gdzie elita kraju miała stanowić prawo i rozważnie dyskutować o Polsce, zmienić w sabat kłótników?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. kłótniarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłótnia ż, kłótniarz m
forma żeńska kłótnica ż
czas. kłócić ndk.
przym. kłótliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kłócić (się) + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Surdykowski, Złość, „Gazeta Krakowska”, 2006-03-20, Narodowy Korpus Języka Polskiego.