italogrek
italogrek (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) unita grecki osiadły we Włoszech po zdobyciu Konstantynopola przez Imperium Osmańskie; zob. też italogrecy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik italogrek italogrecy dopełniacz italogreka italogreków celownik italogrekowi italogrekom biernik italogreka italogreków narzędnik italogrekiem italogrekami miejscownik italogreku italogrekach wołacz italogreku italogrecy
- przykłady:
- (1.1) Stosunki italogreków uporządkowała bulla Benedykta XIV „Etsi pastoralis” z r. 1742[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. italogrecki
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Piekarski, Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów, M. Arct, Warszawa 1930.