hoplita (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[xɔˈplʲita], AS[χoplʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny żołnierz piechoty starożytnej Grecji walczący w falandze; zob. też hoplici w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tarcze hoplitów nazywały się hoplonami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hoplon m, panoplia ż
przym. hoplicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. ὁπλίτης (hoplítēs)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

hoplita (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[o.'pli.ta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. wojsk. hoplita
odmiana:
(1.1) lp hoplita; lm hoplitas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. ὁπλίτης (hoplítēs) → uzbrojony piechur
uwagi:
źródła:

hoplita (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. wojsk. hoplita[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „hoplita” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
  2.   Hasło „hopliti” w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.

hoplita (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. wojsk. hoplita
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: