hingehen

hingehen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈhɪnˌɡeːən] ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) iść, pójść (w pewne miejsce, w pewnym kierunku)

(1.2) odchodzić, odejść (z pewnego miejsca)

(1.3) uchodzić, ujść (mimo złej jakości)

(1.4) przen. umrzeć

odmiana:

(1.1-4) hingeh|en (geht hin), ging hin, hingegangen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hingehen n, Hingang m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: gehen • abgehen • angehen • aufgehen • ausgehen • begehen • durchgehen • eingehen • entgehen • ergehen • fortgehen • hergehen • heruntergehen • hervorgehen • hinaufgehen • hingehen • hinuntergehen • hochgehen • kaputtgehen • klargehen • mitgehen • nachgehen • niedergehen • pleitegehen • schiefgehen • totgehen • übergehen • umgehen • untergenen • vergehen • verlorengehen • vorangehen • voraufgehen • vorausgehen • vorgehen • weggehen • zergehen • zugrundegehen • zurückgehen

źródła: