gołdapianka
gołdapianka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌɡɔwdaˈpʲjãnka], AS: [gou̯dapʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Gołdapi
- (1.2) kobieta pochodząca z Gołdapi, urodzona w Gołdapi
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gołdapianka gołdapianki dopełniacz gołdapianki gołdapianek celownik gołdapiance gołdapiankom biernik gołdapiankę gołdapianki narzędnik gołdapianką gołdapiankami miejscownik gołdapiance gołdapiankach wołacz gołdapianko gołdapianki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana gołdapianka • szanowne / drogie gołdapianki!
- (1.2) rodowita gołdapianka • gołdapianka z krwi i kości / z urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gołdap ż, Gołdapa ż, Gołdopiwo n
- forma męska gołdapianin m
- przym. gołdapski[2]
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- (1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: gołdapianin
- źródła:
- ↑
Hasło „gołdapianka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. 1946, Nr 44, poz. 85)
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
