wymowa:
IPA[ɡwɔˈdɔ̃mur], AS[gu̯odõmur], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ten, kto ciągle odczuwa głód[1], potrzebę jedzenia
(1.2) przest. ten, kto głoduje, kto przymiera głodem, kto jest głodzony
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ten bezczelny głodomór wyjadł całe jedzenie z lodówki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łakomczuch
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głód m, głodzenie n, głodowanie n
zdrobn. głodomorek m
czas. głodować ndk., głodzić ndk.
przym. głodowy, głodny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „głodomór” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.