frans
frans (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [frãw̃s], AS: [frãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik frans dopełniacz fransu celownik fransowi biernik frans narzędnik fransem miejscownik fransie wołacz fransie
- przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma frans?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) francium
- arabski: (1.1) فرانسيوم
- baskijski: (1.1) frantzio
- białoruski: (1.1) францый m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) франц m
- bułgarski: (1.1) франций m
- czeski: (1.1) francium
- duński: (1.1) francium
- esperanto: (1.1) franciumo, francio
- francuski: (1.1) francium
- hiszpański: (1.1) francio m
- japoński: (1.1) フランシウム (furanshiumu)
- jidysz: (1.1) פֿראַנציום (francjum)
- kataloński: (1.1) franci m
- łaciński: (1.1) francium n
- macedoński: (1.1) франциум
- niderlandzki: (1.1) francium
- niemiecki: (1.1) Francium n
- ormiański: (1.1) ֆրանսիում
- rosyjski: (1.1) франций m
- rumuński: (1.1) franciu
- słoweński: (1.1) francij
- szwedzki: (1.1) francium
- ukraiński: (1.1) францій m
- włoski: (1.1) francio m
- źródła: