frans

frans (język polski)

wymowa:

​, IPA: [frãw̃s], AS: [frãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Fr i liczbie atomowej 87; zob. też frans w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	frans
dopełniacz	fransu
celownik	fransowi
biernik	frans
narzędnik	fransem
miejscownik	fransie
wołacz	fransie

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma frans?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. Fr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fransowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. France (Francja)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) francium
• arabski: (1.1) فرانسيوم
• baskijski: (1.1) frantzio
• białoruski: (1.1) францый m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) франц m
• bułgarski: (1.1) франций m
• czeski: (1.1) francium
• duński: (1.1) francium
• esperanto: (1.1) franciumo, francio
• francuski: (1.1) francium
• hiszpański: (1.1) francio m
• japoński: (1.1) フランシウム (furanshiumu)
• jidysz: (1.1) פֿראַנציום (francjum)
• kataloński: (1.1) franci m
• łaciński: (1.1) francium n
• macedoński: (1.1) франциум
• niderlandzki: (1.1) francium
• niemiecki: (1.1) Francium n
• ormiański: (1.1) ֆրանսիում
• rosyjski: (1.1) франций m
• rumuński: (1.1) franciu
• słoweński: (1.1) francij
• szwedzki: (1.1) francium
• ukraiński: (1.1) францій m
• włoski: (1.1) francio m

źródła: