flik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[flʲik], AS[flʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pogard. we Francji: policjant[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Spadajmy stąd, bo zaraz się fliki zlecą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. flic[1] < niem. Flick[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „flic” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.

flik (esperanto (morfem)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) łatać, łata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. fliki, flikaĉi, fadenfliki
rzecz. fliko, flikaĵo, flikisto
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. flicken
uwagi:
źródła:

flik (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) róg, rożek, rąbek[1]
odmiana:
(1.1) en flik, fliken, flikar, flikarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. flikig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „flik” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.