epickość

epickość (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co epickie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	epickość
dopełniacz	epickości
celownik	epickości
biernik	epickość
narzędnik	epickością
miejscownik	epickości
wołacz	epickości

przykłady:

(1.1) Koncerty zespołu charakteryzuje nastrojowość, epickość połączona z ciężkimi brzmieniami oraz efektami scenicznymi podkreślającymi zainteresowanie tematami okultystycznymi.

składnia:

(1.1) epickość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) poetyckość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. epika ż, epik mos

przym. epicki, epiczny

przysł. epicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. epicki + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) epikotasun
• słowacki: (1.1) epickosť ż

źródła: