emerytowany

emerytowany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mɛrɨtɔˈvãnɨ], AS: [ẽmerytovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący na emeryturze; otrzymujący emeryturę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	emerytowany		emerytowana	emerytowane	emerytowani	emerytowane
dopełniacz	emerytowanego		emerytowanej	emerytowanego	emerytowanych
celownik	emerytowanemu		emerytowanej	emerytowanemu	emerytowanym
biernik	emerytowanego	emerytowany	emerytowaną	emerytowane	emerytowanych	emerytowane
narzędnik	emerytowanym		emerytowaną	emerytowanym	emerytowanymi
miejscownik	emerytowanym		emerytowanej	emerytowanym	emerytowanych
wołacz	emerytowany		emerytowana	emerytowane	emerytowani	emerytowane

przykłady:

(1.1) Tam mieszkają jego dwaj jedyni przyjaciele: emerytowany listonosz i pies listonosza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emerytura ż, emeryt m, emerytka ż

przym. emerytalny, emerycki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) retired
• niemiecki: (1.1) auf/in Rente, pensioniert (urzędnik państwowy), emeritiert (nauczyciel akademicki, duchowny)

źródła: