ekstatyczny

ekstatyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkstaˈtɨt͡ʃnɨ], AS: [ekstatyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ekstazy, wywodzący się z ekstazy; będący wynikiem ekstazy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ekstatyczny		ekstatyczna	ekstatyczne	ekstatyczni	ekstatyczne
dopełniacz	ekstatycznego		ekstatycznej	ekstatycznego	ekstatycznych
celownik	ekstatycznemu		ekstatycznej	ekstatycznemu	ekstatycznym
biernik	ekstatycznego	ekstatyczny	ekstatyczną	ekstatyczne	ekstatycznych	ekstatyczne
narzędnik	ekstatycznym		ekstatyczną	ekstatycznym	ekstatycznymi
miejscownik	ekstatycznym		ekstatycznej	ekstatycznym	ekstatycznych
wołacz	ekstatyczny		ekstatyczna	ekstatyczne	ekstatyczni	ekstatyczne

przykłady:

(1.1) Ekstatyczny taniec pary trwał prawie dwie godziny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. ekstatycznie

rzecz. ekstaza

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ecstatic
• bułgarski: (1.1) екстазен, екстатичен
• duński: (1.1) ekstatisk
• hiszpański: (1.1) extático
• norweski (bokmål): (1.1) ekstatisk
• norweski (nynorsk): (1.1) ekstatisk
• nowogrecki: (1.1) εκστατικός
• szwedzki: (1.1) extatisk
• włoski: (1.1) estatico

źródła: