drapieżca (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba lub kraj napadający
(1.2) zool. zwierzę, którego pokarmem inne zwierzęta, a jego sposób odżywiania doprowadza do śmierci ofiar
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Trwoga zakradła się do serc zuchwałych drapieżców[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) drapieżnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. drapieżczy, drapieżny
rzecz. drapieżnik mzw, drapieżnica ż, drapież ż, drapieżczość ż
przysł. drapieżnie
czas. drapieżyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. drapież + -ca
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ferdynand Ossendowski, W polskiej dżungli.