dewiantka

dewiantka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. psych. kobieta cierpiąca na zaburzenia psychiczne, przejawiające się w zachowaniu odbiegającym od norm moralnych lub obyczajowych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dewiantka	dewiantki
dopełniacz	dewiantki	dewiantek
celownik	dewiantce	dewiantkom
biernik	dewiantkę	dewiantki
narzędnik	dewiantką	dewiantkami
miejscownik	dewiantce	dewiantkach
wołacz	dewiantko	dewiantki

przykłady:

(1.1) Nie powinni zatrudniać dewiantki, skoro wiedzieli, że była już karana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dewiantka seksualna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dewiacja ż, dewiacyjność ż

forma męska dewiant mos

przym. dewiacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dewiant + -ka < łac. devians

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dewiant

• słowacki: (1.1) deviantka ż

źródła: