wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. psych. kobieta cierpiąca na zaburzenia psychiczne, przejawiające się w zachowaniu odbiegającym od norm moralnych lub obyczajowych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie powinni zatrudniać dewiantki, skoro wiedzieli, że była już karana.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dewiantka seksualna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dewiacja ż, dewiacyjność ż
forma męska dewiant mos
przym. dewiacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dewiant + -ka < łac. devians
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dewiant
źródła: