dębiczanka

dębiczanka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃mbʲiˈʧ̑ãnka], AS: [dẽmbʹičãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Dębicy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dębiczanka	dębiczanki
dopełniacz	dębiczanki	dębiczanek
celownik	dębiczance	dębiczankom
biernik	dębiczankę	dębiczanki
narzędnik	dębiczanką	dębiczankami
miejscownik	dębiczance	dębiczankach
wołacz	dębiczanko	dębiczanki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dębica ż

forma męska dębiczanin m

przym. dębicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: