co dopiero
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza partykułowa
- (1.1) … sygnalizująca, że to, co po niej następuje, jest w sposób oczywisty prawdą, ponieważ prawdą jest to, co powiedziano wcześniej[1]
fraza przysłówkowa
- przykłady:
- (1.1) — A! mistrzu! toć to gbury, potrzeba ich opiłować, ociosać, obrębać, przekuć, przerobić i umyć, bo do ludzi niepodobni, a co dopiero do żaków![2]
- (2.1) Co dopiero tu była. Chyba poszła do szkoły[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) cóż dopiero, tym bardziej
- (2.1) dopiero co
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopiero co
- angielski: (1.1) let alone, to say nothing of
- górnołużycki: (1.1) zabywši
- portugalski: (1.1) muito menos, quanto mais
- włoski: (1.1) nonché, per non parlare di, tantomeno
- źródła:
- ↑
Hasło „co dopiero” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Zygmuntowskie czasy (wyd. 1873).
- ↑ Mieczysław Maliński, Faustyna znaczy szczęśliwa, „Dziennik Polski”, 2002-07-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
