ciemnieć

ciemnieć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) stawać się ciemnym

(1.2) odróżniać się jako ciemniejszy element na jakimś jaśniejszym tle

odmiana:

przykłady:

(1.2) Na widnokręgu ciemniał las.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mrocznieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciemność ż, ciemnia ż, ciemno n, ciemnik m, Ciemniak mrz, ciemniak mos, ciemnica ż, przest. ćma, gw. ćmok, ciemnota ż, ciemnienie n, ociemnienie n, zaćmienie n, ściemnianie n, ćmienie n

czas. ciemnić ndk., ociemnieć dk., ściemnieć dk., ściemniać ndk., ściemniać się, ćmić ndk.,zaciemniać, przyciemniać / przyciemnić

przym. ciemny, ciemnawy, ciemnicowy, ciemnisty, ćmy

przysł. ciemno, ciemnawo, ćmo

tem. słow. ciemno-

związki frazeologiczne:

ciemnieć w oczach

etymologia:

utworzone od pol. ciemny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) darken
• białoruski: (1.1) цямнець
• bułgarski: (1.1) затъмнявам, тъмнея
• czeski: (1.1) tmavět, tmavnout
• francuski: (1.1) noircir
• marathi: (1.1) अंधारणे (andhāraṇē)
• niemiecki: (1.1) dunkeln
• rosyjski: (1.1) темнеть
• szkocki: (1.1) nicht
• turecki: (1.1) kararmak

źródła: