ciemno-

ciemno- (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈʨ̑ɛ̃mnɔ], AS: [ćẽmno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na ciemny odcień lub intensywność określonej barwy

(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na ciemną barwę tego, co nazywa drugi człon złożenia

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciemnoblond • ciemnobłękitny • ciemnobrązowy • ciemnobursztynowy • ciemnoczekoladowy • ciemnoczerwony • ciemnofioletowy • ciemnokasztanowy • ciemnoniebieski • ciemnopomarańczowy • ciemnoróżowy • ciemnoszary • ciemnozielony • ciemnożółty

(1.2) ciemnooki • ciemnoskóry • ciemnowłosy

synonimy:

antonimy:

(1.1) jasno-

(1.2) jasno-

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciemność ż, ciemnota ż, ciemnienie n, ociemnienie n, ciemniak m, ciemnica ż, ćma ż, ciemno n

czas. ciemnieć ndk., ociemnieć dk., ściemnieć dk., ściemniać ndk.

przym. ciemny, ciemnawy

przysł. ciemno, ciemnawo, ćma

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ciemno

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) тъмно-; (1.2) тъмно-
• ukraiński: (1.1) темно-; (1.2) темно-

źródła: