ciemno

ciemno (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈʨ̑ɛ̃mnɔ], AS: [ćẽmno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) …od przymiotnika: ciemny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) ciemność

odmiana:

(1.1) st. wyższy ciemniej; st. najwyższy najciemniej

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ciemno
dopełniacz	ciemna
celownik	ciemnu
biernik	ciemno
narzędnik	ciemnem
miejscownik	ciemnie
wołacz	ciemno

przykłady:

(1.1) Zapadł zmrok, zrobiło się ciemno.

(2.1) Nasza Zuzia boi się ciemna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) jasno

(2.1) jasność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciemń ż, ciemność ż, ciemnota ż, ciemnienie n, zaćmienie n, ćma ż, ciemnia ż, ciemniak mos, ciemnica ż

czas. ciemnieć ndk.

przym. ciemny, ćmy

tem. słow. ciemno-

przysł. ćma

związki frazeologiczne:

ciemno jak w dupie u Murzyna • ciemno, choć oko wykol • ciemno, choć w pysk daj

etymologia:

zob. ciemny

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ciemność

• angielski: (1.1) darkly
• białoruski: (1.1) цёмна
• chorwacki: (1.1) tamno
• duński: (1.1) mørkt
• jaćwieski: (1.1) dumo
• rosyjski: (1.1) темно
• ukraiński: (1.1) темно

źródła: