zaćmienie

zaćmienie (język polski)

zaćmienie (1.1) Słońca

wymowa:

IPA: [zaˈt͡ɕmʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [zaćmʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) astr. zjawisko pozornego znikania ciała niebieskiego wywołane przez jego przesłanianie lub wejście w cień; zob. też zaćmienie w Wikipedii

(1.2) chwilowa utrata zdolności jasnego myślenia

(1.3) daw. choroby oczu o różnej etiologii, z objawami pogorszenia widzenia

(1.4) rzecz. odczas. od zaćmić

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zaćmienie	zaćmienia
dopełniacz	zaćmienia	zaćmień
celownik	zaćmieniu	zaćmieniom
biernik	zaćmienie	zaćmienia
narzędnik	zaćmieniem	zaćmieniami
miejscownik	zaćmieniu	zaćmieniach
wołacz	zaćmienie	zaćmienia

przykłady:

(1.1) W Polsce mogliśmy obserwować zaćmienie Słońca w styczniu 2011 roku.

(1.2) Musiałem mieć chwilowe zaćmienie, skoro nie pamiętam co do mnie mówiłeś.

(1.3) Gdyby jednak po usunięciu zapalenia nastąpiło zaćmienie oka, wtedy należy codzień dwa razy wdmuchiwać miałko utartego cukru, dopóki zaćmienie się nie rozejdzie a oko czyste zostanie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zaćmienie Słońca / zaćmienie Księżyca • zaćmienie Merkurego / Wenus / Marsa / Jowisza / Saturna • zaćmienie gwiazdy / planety / księżyca • sztuczne zaćmienie • zaćmienie całkowite / częściowe / obrączkowe / hybrydowe / półcieniowe • widzieć / obserwować / fotografować zaćmienie • zaćmienie pojawia się / jest widoczne / daje się zaobserwować / trwa • pas zaćmienia

(1.2) mieć zaćmienie • chwilowe / dłuższe zaćmienie • miłosne zaćmienie

(1.3) zaćmienie oczne • zaćmienie oczu • zaćmienie przedoczne • zaćmienie w oczech (sic!) • zaćmienie rogówki / soczewki

synonimy:

(1.2) pomroczność

(1.3) ślepota, olśnienie, ćma, zaćma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaćma ż, ćma ż, ciemność ż, ciemniak m, zaciemnienie n, zaćmiewanie n, ciemno n

czas. zaćmić, przyćmić, przyćmiewać, ćmić, zaciemniać, ściemniać, ciemnieć

przym. zaćmiony, przyćmiony, zaćmieniowy, ciemny

przysł. ciemno, ćma

związki frazeologiczne:

łowca zaćmień

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eclipse
• arabski: (1.1) كسوف m, خسوف m
• baskijski: (1.1) eklipse
• białoruski: (1.1) зацьменне n; (1.2) зацьменне n
• bułgarski: (1.1) затъмнение n
• chorwacki: (1.1) pomrčina ż
• czeski: (1.1) zatmění n
• duński: (1.1) formørkelse w; (1.2) formørkelse w
• esperanto: (1.1) eklipso
• fiński: (1.1) pimennys
• francuski: (1.1) éclipse ż
• galicyjski: (1.1) eclipse m
• hebrajski: (1.1) ליקוי מאורות
• hindi: (1.1) ग्रहण
• hiszpański: (1.1) eclipse m; (1.2) ofuscación ż
• ido: (1.1) eklipso
• indonezyjski: (1.1) gerhana
• islandzki: (1.1) myrkvi m
• japoński: (1.1) 食 / 蝕 (しょく, shoku)
• kataloński: (1.1) eclipsi ż
• koreański: (1.1) 식 (sik)
• litewski: (1.1) užtemimas m
• lombardzki: (1.1) eclissi
• łaciński: (1.1) eclipsis m
• macedoński: (1.1) затемнување n
• malajalam: (1.1) ഗ്രഹണം
• malajski: (1.1) gerhana
• maltański: (1.1) eklissi m
• marathi: (1.1) ग्रहण
• niderlandzki: (1.1) eclips, verduistering ż
• niemiecki: (1.1) Finsternis ż, Eklipse ż
• norweski (bokmål): (1.1) formørkelse m
• nowogrecki: (1.1) έκλειψη ż; (1.2) σκοτοδίνη ż
• ormiański: (1.1) խավարում
• perski: (1.1) گرفت
• portugalski: (1.1) eclipse m
• rosyjski: (1.1) затмение n
• rumuński: (1.1) eclipsă ż
• serbski: (1.1) помрачење
• słowacki: (1.1) zatmenie n
• starofrancuski: (1.1) esclipsement m
• starogrecki: (1.1) ἔκλειψις ż
• szwedzki: (1.1) eklips w, förmörkelse w
• tajski: (1.1) อุปราคา
• telugu: (1.1) గ్రహణం
• turecki: (1.1) tutulma
• ukraiński: (1.1) затемнення n
• włoski: (1.1) eclisse ż, eclissi ż; (1.2) oscurità ż, obnubilamento m, ottenebramento m, offuscamento m, annebbiamento m

źródła: