befsztyk
befsztyk (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik befsztyk befsztyki dopełniacz befsztyka / befsztyku[1] befsztyków celownik befsztykowi befsztykom biernik befsztyk / pot. befsztyka[1] befsztyki narzędnik befsztykiem befsztykami miejscownik befsztyku befsztykach wołacz befsztyku befsztyki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. befsztykowy
- związki frazeologiczne:
- befsztyk tatarski
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beefsteak, steak
- białoruski: (1.1) біфштэкс m
- czeski: (1.1) biftek m
- esperanto: (1.1) bifsteko
- fiński: (1.1) pihvi
- francuski: (1.1) bifteck m
- hiszpański: (1.1) bistec m, filete m (de ternera)
- interlingua: (1.1) beefsteak
- kataloński: (1.1) bistec m
- łaciński: (1.1) caro costalis assa
- nowogrecki: (1.1) μπιφτέκι n
- rosyjski: (1.1) бифштекс m
- słowacki: (1.1) biftek m
- węgierski: (1.1) bifsztek
- włoski: (1.1) bistecca ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Zbigniew Kruszyński, Na lądach i morzach : opisy i opowiadania, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
