beczkowaty

beczkowaty (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛt͡ʃkɔˈvatɨ], AS: [bečkovaty], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kształtem przypominający beczkę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	beczkowaty		beczkowata	beczkowate	beczkowaci	beczkowate
dopełniacz	beczkowatego		beczkowatej	beczkowatego	beczkowatych
celownik	beczkowatemu		beczkowatej	beczkowatemu	beczkowatym
biernik	beczkowatego	beczkowaty	beczkowatą	beczkowate	beczkowatych	beczkowate
narzędnik	beczkowatym		beczkowatą	beczkowatym	beczkowatymi
miejscownik	beczkowatym		beczkowatej	beczkowatym	beczkowatych
wołacz	beczkowaty		beczkowata	beczkowate	beczkowaci	beczkowate

przykłady:

(1.1) Młodszy - najwyraźniej czeladnik - był potężnie zbudowanym mężczyzną koło dwudziestki, z krótko ogoloną, beczkowatą głową na byczym karku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) beczkowaty kufel • beczkowaty kształt

synonimy:

(1.1) pękaty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. beka ż, beczka ż, beczułka ż, beczkowanie n

czas. beczkować

przym. beczkowy

przysł. beczkowato

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: