bartodziej (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[barˈtɔʥ̑ɛ̇j], AS[bartoʒ́ėi ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pszcz. daw. człowiek zajmujący się wyrabianiem barci w rosnących drzewach leśnych[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. barć ż, bartnik mos, bartnictwo n
przym. bartny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. barta (za Glogerem); pol. barć[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bartodziej” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
  2.   Porada „konował i świniopas” w: Poradnia językowa PWN.