błahość

błahość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest błahe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błahość	błahości
dopełniacz	błahości	błahości
celownik	błahości	błahościom
biernik	błahość	błahości
narzędnik	błahością	błahościami
miejscownik	błahości	błahościach
wołacz	błahości	błahości

przykłady:

składnia:

(1.1) błahość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błahostka ż

przym. błahy

przysł. błaho

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. błahy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) малаважнасць ż

źródła: