błahostka

błahostka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz błaha, mało istotna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błahostka	błahostki
dopełniacz	błahostki	błahostek
celownik	błahostce	błahostkom
biernik	błahostkę	błahostki
narzędnik	błahostką	błahostkami
miejscownik	błahostce	błahostkach
wołacz	błahostko	błahostki

przykłady:

(1.1) Pokłóciliśmy/łyśmy się o błahostkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. pikuś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. błahy

rzecz. błahość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дробязь ż, глупства n
• kantoński: (1.1) 雜碎 (zaap6 seoi3)
• szwedzki: (1.1) bagatell w, trivialitet w, obetydlighet w, nullitet w

źródła: