antrakt

antrakt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈãntrakt], AS: [ãntrakt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) teatr. przerwa między aktami, w trakcie spektaklu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antrakt	antrakty
dopełniacz	antraktu	antraktów
celownik	antraktowi	antraktom
biernik	antrakt	antrakty
narzędnik	antraktem	antraktami
miejscownik	antrakcie	antraktach
wołacz	antrakcie	antrakty

przykłady:

(1.1) Wykwintny poczęstunek dla widzów Loży Prezydenckiej serwowany jest przed spektaklem bądź w antrakcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. międzyakt

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przerwa

hiponimy:

holonimy:

(1.1) spektakl

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antrakcik mrz, antraktowość ż

przym. antraktowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. entracte

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) антракт m
• bułgarski: (1.1) антракт m
• esperanto: (1.1) interakto, paŭzo
• niemiecki: (1.1) Zwischenakt m
• nowogrecki: (1.1) διάλειμμα
• rosyjski: (1.1) антракт m
• ukraiński: (1.1) антракт m

źródła: