alteracja
alteracja (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. irytacja, niepokój[1], zdenerwowanie
- (1.2) daw. sfałszowanie aktu prawnego[1]
- (1.3) muz. podwyższenie lub obniżenie dźwięku należącego do skali lub akordu
- przykłady:
- (1.1) Aż nareszcie, kiedy już panią Madejową zupełna miała chwycić alteracja, drzwi stuknęły ociężale, do gospody wszedł Dziurbacki[2].
- (1.1) O mościwi mi panowie! W istnej błąka alteracji moich wdzięków przedsięwzięcie, że was tylu w tym momencie rzuca splendor na mój domek![3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: zdenerwowanie
- angielski: (1.3) alteration
- czeski: (1.3) alterace ż
- francuski: (1.3) altération ż
- niemiecki: (1.3) Alteration ż, Alterierung ż
- włoski: (1.3) alterazione ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2
Hasło „alteracja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wacław Gąsiorowski, Bem. Powieść historyczna z XIX w., Dom Książki Polskiej, Warszawa 1927.
- ↑ Włodzimierz Wolski, Halka, akt I, scena 6.
