wymowa:
?/i, IPA[ˌafɛˈrɔvat͡ɕ], AS[aferovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przest. zajmować czymś, niepokoić[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aferowanie n, zaaferowanie n, afera ż, aferzysta mos, aferzystka ż, aferowicz mos
czas. zaaferować dk.
przym. aferowy, zaaferowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
od pol. afera
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „afera” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 17.