Wandal
Wandal (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. etn. przedstawiciel starożytnego ludu germańskiego; zob. też Wandalowie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wandal Wandalowie dopełniacz Wandala Wandalów celownik Wandalowi Wandalom biernik Wandala Wandalów narzędnik Wandalem Wandalami miejscownik Wandalu Wandalach wołacz Wandalu Wandalowie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Vandal
- baskijski: (1.1) bandalo
- białoruski: (1.1) вандал m
- bułgarski: (1.1) вандал m
- czeski: (1.1) Vandal m
- esperanto: (1.1) vandalo
- hiszpański: (1.1) vándalo m
- rosyjski: (1.1) вандал m
- słowacki: (1.1) Vandal m
- włoski: (1.1) vandalo m
- źródła: