wandalski

wandalski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. związany z Wandalami, dotyczący Wandalów

(1.2) związany z wandalami albo wandalizmem, będący przejawem wandalizmu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język wandalski, wymarły język germański; zob. też język wandalski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wandalski		wandalska	wandalskie	wandalscy	wandalskie
dopełniacz	wandalskiego		wandalskiej	wandalskiego	wandalskich
celownik	wandalskiemu		wandalskiej	wandalskiemu	wandalskim
biernik	wandalskiego	wandalski	wandalską	wandalskie	wandalskich	wandalskie
narzędnik	wandalskim		wandalską	wandalskim	wandalskimi
miejscownik	wandalskim		wandalskiej	wandalskim	wandalskich
wołacz	wandalski		wandalska	wandalskie	wandalscy	wandalskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wandalski
dopełniacz	wandalskiego
celownik	wandalskiemu
biernik	wandalski
narzędnik	wandalskim
miejscownik	wandalskim
wołacz	wandalski

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wandal mos, wandal mos, wandalizm mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Vandal, Vandalic; (2.1) Vandal
• białoruski: (1.1) вандальскі; (1.2) вандалісцкі
• bułgarski: (1.1) вандалски; (1.2) вандалски
• czeski: (1.2) vandalský
• francuski: (1.1) vandale; (1.2) vandale
• rosyjski: (1.2) вандалистский
• słowacki: (1.1) vandalský; (1.2) vandalský; (2.1) vandalčina ż
• ukraiński: (1.1) вандальський; (1.2) вандальський
• włoski: (1.1) vandalo

źródła: