zrzędzić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzʒɛ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS[zžńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) w męczący sposób narzekać lub krytykować[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. burczeć, gderać, marudzić, suszyć głowę, truć, biadolić, jęczeć, gdakać, jojczyć; książk. utyskiwać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrzęda m/ż, zrzędliwość ż, zrzędność ż, zrzędzenie n
przym. zrzędliwy, zrzędny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zrzędzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.