gdakać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɡdakaʨ̑], AS[gdakać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. gdaknąć / zagdakać[1][2])

(1.1) o kurze: wydawać głos
odmiana:
(1.1) koniugacja I lub koniugacja IX, gdakam / gdaczę[2], lub
przykłady:
(1.1) Od rana słychać było, jak kury gdaczą w kurniku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kwokać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gdakanie n
związki frazeologiczne:
ani kura za darmo nie gdaczez kim szczęście na ukos, i kury nań gdaczągdzie kura gdacze, tam kogut milczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „gdakać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Hasło „gdakać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.