stręczyciel (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek trudniący się ułatwianiem nierządu
(1.2) przest. hand. pośrednik przy kupnie lub najmie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rajfur, sutener, ciałokupiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stręczenie n, stręczycielka ż, stręczycielstwo n
czas. stręczyć
przym. stręczycielski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: