blomma

blomma (język szwedzki)

blommor (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kwiat

czasownik nieprzechodni

(2.1) kwitnąć, zakwitać

odmiana:

(1.1) en blomma, blomman, blommor, blommorna

(2.1) att blomma, blommar, blommade, blommat, blomma!

przykłady:

(1.1) Han köper aldrig blommor till sin fru. → On nigdy nie kupuje kwiatów swojej żonie.

(2.1) Vintergäck börjar ibland blomma redan i februari. → Tojad zimowy czasami zaczyna zakwitać już w lutym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) blombukett • blomkruka • plocka blommor → zrywać kwiaty

(2.1) blomma ut

synonimy:

(1.1) blomster

(2.1) blomstra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blom, blomster

przym. blommig

czas. blomstra

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: