κόσμος

κόσμος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈko.zmos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kosmos, wszechświat

(1.2) świat, kula ziemska, ziemia

(1.3) świat, ludzie, społeczeństwo

(1.4) świat, sfera

odmiana:

M18: lp D. κόσμου, B. κόσμο, W. κόσμε; lm M. & W. κόσμοι, D. κόσμων, B. κόσμους

przykłady:

(1.2) Ήταν ναύτης και γύρισε όλον τον κόσμο. → Był marynarzem i opłynął cały świat.

(1.3) Πήγα σ' ένα μπαρ αλλά είχε πολύ κόσμο και γύρισα σπίτι. → Poszedłem do baru, ale było dużo ludzi i wróciłem do domu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) σύμπαν

(1.2) οικουμένη, γη

(1.3) ανθρωπότητα, κοινωνία, πλήθος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. απόκοσμος, εγκόσμιος, κοσμικός, κόσμιος, υπόκοσμος

rzecz. εγκόσμια, κοσμάκης, κοσμάρα, κοσμήτορας

czas. κοσμώ

przysł. κοσμικά

tem. słow. κοσμο-

związki frazeologiczne:

έφαγα τον κόσμο / σήκωσα τον κόσμο στο πόδι → poruszyć niebo i ziemię

κατά κόσμον → imię świeckie

Νέος Κόσμος → Nowy Świat

Παλαιός Κόσμος → Stary Świat

Τρίτος Κόσμος → Trzeci Świat

του κόσμου → mnóstwo

etymologia:

gr. κόσμος

uwagi:

źródła:

κόσμος (język starogrecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) porządek

(1.2) ozdoba

(1.3) świat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: