Spatium

Spatium (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈʃpaːʦɪ̯ʊm] lm IPA: [ˈʃpaːʦɪ̯ən]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) druk. poligr. spacja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Spatium	die Spatien
dopełniacz	des Spatiums	der Spatien
celownik	dem Spatium	den Spatien
biernik	das Spatium	die Spatien

przykłady:

(1.1) Vor und nach dem kurzen Bindestrich setzt man kein Spatium. → Przed dywizem i po nim nie robi się spacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Leerstelle ż, Leerschritt ż, Leerzeichen n, Wortzwischenraum m, Zwischenraum m, Space n, Blank m/n, Abstand m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. spatium

uwagi:

źródła: