Duft

Duft (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [dʊft] lm IPA: [ˈdʏftə] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (przyjemny) zapach, aromat, woń

temat słowotwórczy

(2.1) (w złożeniach) dotyczący zapachu, zapachowy

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Duft	die Düfte
dopełniacz	des Duftes des Dufts	der Düfte
celownik	dem Duft	den Düften
biernik	den Duft	die Düfte

przykłady:

(1.1) Ein intensiver Duft nach Rosen breitete sich im Garten aus. → Intensywny zapach róż roznosił się po ogrodzie.

(1.1) Die neue Luxuslimousine verströmt den Duft des Geldes. → (Ta) nowa luksusowa limuzyna rozsiewa zapach pieniędzy.

składnia:

(1.1) der Duft nach +Akk.

(2.1) w złożeniach Duft + rzecz. / przym. (np. Duftkerze, duftreich)

kolokacje:

(1.1) ein angenehmer / betörender / süßer Duft

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Düftchen n

czas. duften

przym. duftig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. Duft • Geruch • Gestank

źródła: