transliteracja:
smercʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) śmierć, zgon[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Атрымаўшы вестку аб смерці свайго брата, ён таемна збёг у Парыж, каб заняць там французскі сталец[2]. → Powziąwszy wiadomość o śmierci swojego brata, potajemnie zbiegł do Paryża, aby zasiąść tam na francuskim tronie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) клінічная смерцьśmierć klinicznaпагроза смерціgroźba śmierci
synonimy:
(1.1) скон, гібель, канец; pot. магіла; вечны сон, расстанне са светам
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) жыццё
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. смертнік m, смяротнік m
przym. смяротны, смяртэльны
związki frazeologiczne:
бледны як смерцьblady jak śmierćглядзець смерці ў вочыzaglądać śmierci w oczyне на жыццё, а на смерцьna śmierć i życieпытанне жыцця і смерціsprawa życia i śmierci
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „смерць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 278.
  2. hasło „Рэч Паспалітая” w białoruskojęzycznej Wikipedii