дзівіць

дзівіць (język białoruski)

transliteracja:

dzìvìcʹ

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) dziwić, zadziwiać, zaskakiwać

odmiana:

(1.1) lp 1 дзіўлю 2 дзівіш 3 дзівіць lm 1 дзівім 2 дзівіце 3 дзівяць; дзівіў, дзівіла, дзівілі

przykłady:

(1.1) Дзівіць людзей сваёй вынослівасцю. → Dziwić ludzi swoją wytrzymałością.

składnia:

kolokacje:

(1.1) мяне не дзівіць • тэхніка / думка дзівіць

synonimy:

(1.1) выклікаць уражанне, здзіўляць

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дзівацтва n, дзівак m, дзівачка ż, дзіва n

czas. задзівіць, здзіўляць, здзівіць dk., дзівіцца, здзівіцца, здзіўляцца

przym. дзіўны, дзівосны, дзівацкі

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: