дзівак

дзівак (język białoruski) edytuj

transliteracja:: dzìvak

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dziwak, cudak^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) арыгінал; przest. эксцэнтрык

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дзівацтва n, дзівачнасць ż, дзівакаватасць ż, дзівачлівасць ż

forma żeńska дзівачка ż

czas. здзівіцца, дзівачыць ndk., дзівіць ndk., дзівіцца ndk., дзівавацца ndk.

przym. дзівацкі, дзівакаваты, дзівачлівы, дзіўны

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „cudak” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 71.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=дзівак&oldid=8116341”