блядь

блядь (język rosyjski)

transliteracja:

blâdʹ

wymowa:

IPA: [blʲætʲ] ​

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. kurwa (prostytutka)

(1.2) wulg. kurwa (dziwka)

(1.3) przen. wulg. pogard. kurwa (o podłym człowieku bez względu na płeć)

wykrzyknik

(2.1) wulg. kurwa

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	бля́дь	бля́ди
dopełniacz	бля́ди	бляде́й
celownik	бля́ди	блядя́м
biernik	бля́дь	бляде́й
narzędnik	бля́дью	блядьми́ / блядя́ми
miejscownik	бля́ди	блядя́х

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.3) В жизни всякое бывает, бывают люди как люди и бляди как бляди, но бывает иногда, что бывают люди как бляди и бляди как люди. → W życiu różnie bywa, są ludzie będący ludźmi i kurwy będące kurwami, bywa też i tak, że są ludzie jak kurwy i kurwy - będące ludźmi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wulg. шлюха; posp. потаскуха; eufem. женщина лёгкого поведения, девушка лёгкого поведения; rzad. курва

(1.2) сука, стерва

(2.1) бля; eufem. блин

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. блядство n, блядовство n, блядун m

zdrobn. блядёшка ż

zgrub. блядища ż, блядище ż, блядина ż

czas. блядовать, блядствовать

przym. блядский, блядовской, блядливый, блядоватый, блядовитый

wykrz. бля, бля буду

związki frazeologiczne:

биться как блядь на хую • не блядь, а честная давалка

etymologia:

(1.1-2) źródłosłów dla pol. bladź

uwagi:

źródła: