Ізюм
Ізюм (język ukraiński) edytuj
- transliteracja:
- Ìzûm
- wymowa:
- Ізю́м Ізю́м zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik Ізю́м dopełniacz Ізю́му celownik Ізю́му, Ізю́мові biernik Ізю́м narzędnik Ізю́мом miejscownik на/в Ізю́мі, по Ізю́му wołacz Ізю́ме
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) бу́ти в Ізю́мі → być w Iziumie • жи́ти в Ізю́мі → żyć w Iziumie • працюва́ти в Ізю́мі → pracować w Iziumie • народи́тися в Ізю́мі → urodzić się w Iziumie • поме́рти в Ізю́мі → umrzeć w Iziumie • осели́тися в Ізю́мі → osiedlić się w Iziumie • ї́хати до Ізю́му → jechać do Iziuma • переї́зд до Ізю́му → przeprowadzka do Iziuma • приї́хати з Ізю́му → przyjechać z Iziuma • бу́ти ро́дом з Ізю́му → pochodzić z Iziuma • бу́ти жи́телем Ізю́му → być mieszkańcem Iziuma • ста́ти жи́телькою Ізю́му → stać się mieszkanką Iziuma • доро́га в Ізю́мі → droga w Iziumie • ву́лиця в Ізю́мі → ulica w Iziumie • пло́ща в Ізю́мі → plac w Iziumie • кварти́ра в Ізю́мі → mieszkanie w Iziumie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) мі́сто
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Населені пункти України w: Вячеслав Тимофійович Бусел, Великий зведений орфографічний словник сучасної української лексики, Wydawnictwo «Перун», Kijów – Irpień 2008, ISBN 966-569-178-3, s. 830.
- ↑ Hasło „Ізю́м” w: Словники України online.