żebractwo
żebractwo (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) proszenie w miejscu publicznym o wsparcie materialne w sytuacji biedy
- (1.2) przen. proszenie się
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik żebractwo dopełniacz żebractwa celownik żebractwu biernik żebractwo narzędnik żebractwem miejscownik żebractwie wołacz żebractwo
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) żebranie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. żebrać ndk.
- przym. żebracki, żebraczy
- rzecz. żebraczka ż, żebraczyna mos, żebrak mos, żebranie n, żebranina ż, żebry lm nmos
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beggary, mendicancy, mendicity, vagrancy
- arabski: (1.1) تسول m
- białoruski: (1.1) жабрацтва n
- esperanto: (1.1) almozuleco
- francuski: (1.1) mendicité ż
- hiszpański: (1.1) mendicidad ż
- litewski: (1.1) elgetavimas m
- rosyjski: (1.1) попроша́йничество n
- słowacki: (1.1) žobráctvo n
- ukraiński: (1.1) жебрацтво n
- włoski: (1.1) accattonaggio m, mendicità ż, zingarato m
- źródła: